Stel dat je nu gaat trouwen. Dan moet je in ongeveer 2 a 3 weken alle dingen regelen die er maar te regelen zijn. In ondertrouw gaan, naar de notaris, naar de trouwambtenaar, jurk passen, bruidstaart kiezen (de mannen hebben namelijk meestal de eer om de ringen uit te zoeken) en dan moet je ook nog je gastenlijst doorgeven en nadenken over zaken als het kaartje en een kleinigheidje tijdens het moment dat je aanstaande zijn pak gaat passen. Of wat denk je van de trouwgeloften?
Dus ben ik begonnen aan dingen die ik wel al op voorhand kon doen. Zelfs nu ik nog niet officieel weet dat ik ga trouwen. Maar voor het manifesteren gaan we daar lekker mee aan de slag. Ik maak een selectie uit de mensen om mij heen om tot een gastenlijst te komen en denk na over trouwgeloften. Veel geloften die ik terug zie in de seizoenen zijn erg cliché en gaat enorm over oneindige liefde en het samen waar maken. Toch sta ik liever stil bij het feit dat wat we (mogelijk) gaan doen eigenlijk gewoon bizar is. En voor ik het wist had ik best een mooie tekst uit m’n mouw geschud, waar ik echt zó achter sta.
Mijn lieve onbekende aanstaande man,
Hier staan we dan. Wie had dat gedacht? Wat heb ik vaak gedacht aan dit moment. Sinds ik mij heb opgegeven wist ik het zeker, ik ga trouwen. Maar met wie? Wie zou er tegenover mij komen te staan? Lef. Moed. Durf. Dat zijn eigenschappen die je zeker bezit. Maar ik denk ook vooral een vleugje prettig gestoord. Want hoe idioot is het om ons lot in de handen van de wetenschap en de experts te leggen en op deze manier het jawoord te geven en wellicht zelfs liefde te vinden.
Ik beloof.. Ja, wat beloof je aan iemand die je niet kent maar waar je wel je leven aan gaat verbinden? Ik beloof dat ik alles zal geven voor dit bijzondere avontuur. Dat ik dit huwelijk in stap waar je de meest eerlijke, oprechte en pure Renske zal zien. Dat ik naar je zal luisteren, je ruimte geef wanneer je dat nodig hebt, je met respect zal behandelen en dat je bij mij altijd volledig jezelf mag en kan zijn. En ik hoop dat ik dat dan ook bij jou mag zijn.
Maar tegelijkertijd beloof ik je ook dat ik op sommige dagen het bloed onder je nagels vandaan zal halen, je zal uitdagen tot uiterste met mijn koppigheid en temperament. Want ook dat is elkaar leren ontdekken.
Een sprong in het diepe. Laten we samen mooie herinneringen gaan maken, niet wachten tot er regen komt maar dansen op de mooiste plaatsen of momenten en ontdekken of we elkaars ware liefde blijken te zijn. Ik kan in ieder geval niet wachten om samen dit avontuur aan te gaan en jou te leren kennen. Ik wil met je dansen, dans je met me mee?
Ga ik hem delen? Wie weet! In mijn blog als ik niet ga trouwen, anders hoor je hem zéker terug op tv. Maarja de tijd zal het leren!
Veel liefs, Renske 