“Married at first sight gaat voor jou beginnen”. Schrik is eigenlijk de eerste emotie die ik voel. Daarna volgt de oja, ik had me opgegeven he haha! En het ietwat zenuwachtige gevoel fladdert onderin mijn buik.
Oké dus we moeten aan de slag! Ik bewaar dat moment voor de avond. Ik wil rustig de tijd nemen om alle vragen goed in te vullen. Dat is nog niet zomaar gedaan! Er worden vrij veel vragen gesteld, dat varieert van basis zaken van hoe oud ik ben en wat voor een relatievorm voor mij belangrijk is, wat voor een werk ik doe tot aan of ik bereid ben mijn woonplaats op te geven voor de liefde en welke elementen van een huwelijk ik belangrijk vind. Ook moet ik mijn beschikbaarheid opgeven voor de maanden juli, augustus, september, oktober én november.
Dan is het nog de tijd voor het maken van de video’s. Ze mogen slechts één minuut lang zijn en je wil daar toch al het mogelijke in stoppen. Dus maak ik een snelle tour door m’n huis en ga ik zitten voor een voorstelvideo. Ik besluit om niks voor te bereiden, maar gewoon te gaan zitten en te zien wat er uit komt. Ze willen zien wie ik ben, hoe beter dan te improviseren en dan in ieder geval een versie te krijgen die zo dicht mogelijk bij mij ligt? Zover dat gaat in 60 seconden, maar vooruit!
God wat was dat onwennig! Ik gebruik normaliter m’n camera altijd verticaal, horizontaal is enorm afleidend. Toch ben ik niet ontevreden. Ondertussen is mijn vriendin C. wel op de hoogte van het avontuur waar ik aan begonnen ben en stuur haar de voorstelvideo. Haar feedback dat ik wel veel met m’n ogen knipper en steeds van de camera wegkijk kan ik mee leven en dan doe ik een poging de video te uploaden.
En dan is het weer even klaar! Zal ik doorgaan naar de volgende fase? Of is dit misschien wel het laatste wat ik er over schrijf? Ik zou het je niet kunnen vertellen, geduld is een schone zaak haha! Maar ik verwacht dat MAFS wel weer even van m’n radar verdwijnt tot ik eventueel weer wat hoor. Dus duimen maar!!
Veel liefs, Renske 