Teleurstelling!

Onlangs heb ik een slaaponderzoek gehad, omdat ik eigenlijk best wel hoge verwachtingen had over mijn slaapapneu. Voorheen kreeg ik vooral van mijn moeder (bedankt he mam ;-)) commentaar over het feit dat ik behoorlijk wat afsnurkte. Voorheen snurkte ik eigenlijk een stuk minder, dus dat dat gekoppeld was aan mijn overgewicht moge duidelijk zijn. En met -62,5 kilo op de teller had ik dus hoop. Ik was er écht van overtuigd dat mijn slaapapneu dusdanig verminderd zou zijn, dat ik apneu-vrij verklaard kon worden.

Dus toen ik gebeld werd door de OSAS consulente van het “Slaap en Snurk centrum” was ik erg verbaasd toen ze na een enorm langdradige inleiding vertelde “ja ik moet u helaas teleurstellen, maar u heeft de halve nacht op uw rug gelegen, maar waar er nog wel degelijk sprake is van 19 stops per uur. Wanneer u op uw zij ligt gaat het wel goed, dat is nog maar 6 ademstops per uur.”
Perplex stond ik. Hoe kan dat? Toen ik in 2019 veel gewicht was kwijt geraakt was ik lichter dan dat ik nu op m’n zwaarst was en mijn lichtste gewicht was zwaarder dan dat ik nu ben. Terwijl ik het nog in mijn hoofd allemaal aan het verwerken ben praat de OSAS consulente verder waarbij zij aangeeft dat ik dus echt niet mag stoppen met het CPAP apparaat. “Want wanneer u stopt dan is de kans groot dat uw problematiek erger wordt en dan komt u al dat gewicht wat u nu kwijt bent geraakt door de operatie weer aan”.

Ik voel dat mijn ergernis toeneemt. Wat een enorme kortzichtigheid is dit. Ik kwam geen 50 kilo aan door enkel m’n slaapapneu. De slaapapneu kwam voort uit het aankomen in gewicht. Maar vooruit, ik geef aan dat dit wel een erg foute aanname is, zeker gezien het feit dat ik het apparaat al niet meer gebruik sinds de 2 verplichte weken na de operatie. En hij in z’n opbergtas in mijn slaapkamer staat voor bijna 10 maanden. “Oh nouja, door de verandering van de slaapapneu bij uw zijligging is het misschien wel een optie om naar andere alternatieven te kijken. Maar dan zou ik een afspraak voor u moeten maken met dr. L. Zodat hij deze met u kan bespreken.” Uiteraard wil ik het CPAP apparaat niet meer gebruiken zeker niet nu de zomer eraan komt, maar toch wil ik ook mijn slaapapneu niet helemaal verwaarlozen. Want aan het eind van de rit is dat ook een deel van je gezondheid die je goed op orde wil hebben.

En krijg daarom alvast kort wat uitleg over in ieder geval 2 alternatieven. Namelijk POSA-therapie. Op mijn zij heb ik slechts nog 6 ademstops per uur, wat betekent dat ik in die houding wel nét OSAS heb. 0-5 ademstops per uur is namelijk ‘normaal’. Toch is dat er heel dicht tegen aan. Waarmee je dus kan oefenen om alleen maar op je zij te liggen en niet meer op je rug. Ik leg uit dat ik ook veel op mijn buik slaap, maar ik recentelijk piercings in mijn tepels heb laten plaatsen waardoor ik voor 9 maanden niet op mijn buik kan slapen. Dus dat dat het zou verklaren waarom ik meer op mijn rug slaap dan voorheen.

Daarnaast is een Mandibulair Repositie apparaat (MRA) ook nog een optie. Tijdens het gesprek stelde de consulente allerlei vragen als “is uw gebit gesaneerd”, want misschien moet je anders naar de KNO arts om te zien of we je keel ruimer kunnen maken. Ik dacht echt “wow lady, hold your horses”. Maar eigenlijk zijn dit alleen twee losse beugels die je iedere nacht moet dragen en de onderkaak naar voren houdt tijdens het slapen. Hiermee kan de tong de ademhaling niet meer blokkeren en wordt de keelholte ruimer. Dus minder spannend dan dat zij het bracht.

Of ik hier op zit te wachten weet ik eigenlijk totaal niet. Maar ik moet er wel even goed over na gaan denken. Ik werk zo hard aan mijn gezondheid, daar is slaap een groot onderdeel van. De OSAS consulente stelt voor dat ze mij een folder doet toekomen met alle informatie. “Ik ga nu met vakantie, maar als ik terug kom dan neem ik weer even contact dan kan je er in de tussentijd even over nadenken”.