Wow! Terwijl ik bezig ben mijn blog te updaten, door omstandigheden en drukte had ik dit al een tijdje voor mezelf uitgeschoven, besef ik mij ineens dat het vandaag mijn 2-jarig “jubileum” is.
Maar liefst 24 maanden geleden deed ik een van de moeilijkste dingen in mijn leven. Ik belde de huisartsenpraktijk. Een heuse beldate om de doktersassistente te vertellen wat ik wilde, wat ik nodig had. Ik raakte rockbottom en ik kwam zelf niet meer omhoog, letterlijk en figuurlijk. Het ging gewoon niet meer en ik had hulp nodig. Hulp vragen vind ik bij voorbaat al best moeilijk, maar dit was veel meer dan dat.
Het deed pijn om mijzelf aan te kijken in de spiegel, wetende dat ik gefaald had. Dat ik een mislukking was, omdat ik het zover had laten komen. Ik schaamde mij zo enorm en voelde de blikken van mensen op straat. Niet de moeite waard.
De weg die ik daarna heb mogen afleggen was zwaar, was uitputtend en het vergde niet alleen een hele grote dosis met geduld maar het was ook een enorme rollercoaster van emoties. Ik geloofde er niet meer in. Dacht dat het voor mij niet mogelijk zou zijn. Maar zeker samen met de psychotherapie die ik kreeg van Drs. O., werd ik stukje bij beetje geheeld. Kreeg ik weer een glans in mijn ogen en durfde mij weer open te stellen naar mensen om mij heen. Veel mensen onderschatten het mentale aspect bij een bariatrisch traject.
Op straat word ik bijvoorbeeld anders bekeken. Ik krijg meer aandacht, meer complimenten. Mannen maken oogcontact, flirten weer met me. Dat heeft zeker ook met het gewichtsverlies te maken. Dat weet ik heus. Maar daarnaast geloof ik weer in mijzelf. Heb vertrouwen in dat ik het kan en durf van mijzelf te houden. Ik weet wat ik waard ben. Dat doet iets met een mens. Ik straal en durf oprecht te zeggen dat ik gelukkig ben. En dat komt écht niet alleen door het verliezen van gewicht, maar ook door de vele sessies die ik heb gevolgd.
En omdat het zo’n mijlpaal is (en ik het gewoon niet kon laten) stond ik even op de weegschaal. Vandaag is er 59,0 kilo af ten opzichte van 2 jaar geleden. Ik had dat toen niet durven dromen!
Nooit meer ga ik terug. Ik ga de komende jaren mijzelf echt beter leren kennen. Wie is Renske en wat maakt haar gelukkig? Want dat verdien ik!
Veel liefs, Renske 