De Ingreep, Maagverkleining

Anesthesioloog

De állerlaatste horde voor de operatie. Een bezoekje aan de anesthesioloog, die de laatste medische checks doet om te zien of de operatie door mag gaan. Een beetje zenuwachtig was ik wel. Want wat als nu alsnog blijkt dat het niet door kan gaan. Is het me echt wel gegund? En zo ging de gedachtengang nog even door.

Maar vandaag was het zover. Om 08.40 mocht ik mij melden bij Anesthesiologie. Eerst kreeg ik een intake met een verpleegkundige die met mij de vragenlijst doorneemt, welke ik eerder al online in moest vullen. Vervolgens wordt mijn bloeddruk, hartslag en zuurstofgehalte gemeten. Daarna mag ik door naar de Anesthesioloog, Dr. O.

Deze arts vertelt me wat er zoal gebeuren gaat en stelt nog wat aanvullende vragen aangaande de vragenlijst. Ze is erg blij met het feit dat mijn bloeddruk en hartslag verbeterd zijn ten op zichte van het bezoek op 3 januari (net van de krukken af en gebrek aan conditie). Wel is het belangrijk dat mijn CPAP apparaat voor m’n slaapapneu meegaat, anders kan de operatie niet plaatsvinden. Verder hebben we het nog even gehad over de dag zelf hoe dat in z’n werk gaat, alle medicatie die voorgeschreven is. Ik neem voor de zekerheid m’n eigen paracetamol mee, zodat ik niet een uur sta te kokhalzen op zo’n stroeve ronde. En door de verbetering hoef ik mijn eerste nacht NIET op de IC door te brengen en mag ik bij het uitblijven van complicaties toch op dag 2 al naar huis. Dat is een positief vooruitzicht! Oh en…… onder bepaalde voorwaarden mag ik toch een tongpiercing in!

Daarnaast kreeg ik nog een brief mee naar huis. En verder is het een kwestie van aftellen. Nog 17 dagen te gaan!

Maagverkleining, Wachtlijst & Afspraken

Medicatiegesprek

“Anoniem” verschijnt op m’n telefoon. De apotheek van het ziekenhuis, ze geeft aan dat ik hier maandag een afspraak voor had staan maar ze is vooruit aan het werken en vraagt of het nu even telefonisch mag. “Dan hoeft het maandag niet meer”.

Enigszins verbaasd zeg ik dat dat geen probleem is. Maar behalve een bezoek aan de anesthesioloog was ik mij niet bewust van het gesprek.

Naast de controle van mijn huisarts en apotheek vraagt ze welke medicatie ik gebruik en we nemen deze door. “Gebruik je de anticonceptie pil nog?” Oja, dat valt natuurlijk ook onder medicatiegebruik. In slechts 3 minuten is het gesprek afgerond en kan ik op naar maandag.

Nog 20 dagen op de teller!

Lifestyle, Maagverkleining, Wachtlijst & Afspraken, Working girl

4 weken

Na het opleveren van een grote klus op het werk, check ik even mijn blog. Ik vind het altijd fijn er even op te kijken om te zien of de dingen die recent zijn aangepast op een manier vertoond worden waar ik blij van word. Zodra ik mijn homepage bereik prijkt de countdown op mijn pagina. Nog 28 dagen.. 28 dagen? Ohja wacht, het is donderdag vandaag. Over precies 4 weken zou ik zomaar al geopereerd kunnen zijn. Jeetje wat klinkt dat dichtbij.

Ik zeg wel dat ik (nog) niet zenuwachtig ben, maar daarentegen ben ik iedere dag al voor 05:00 wakker, vanmorgen was het zelfs 3:00. En droom ik hele gekke dingen, zoals een anesthesioloog die mij bijzondere vragen stelt. Of mijn manager die in het ziekenhuis werkt. Mijn bovenkamer heeft het momenteel niet makkelijk om alles te verwerken wat er voorbij komt. Zelfs meditatie brengt geen verlossing. Mijn normaliter altijd zo gestructureerde boekenkast is omgevallen en zorgt voor een puinzooi die ik niet snel genoeg opgeruimd krijg. Ik leef daardoor ook echt in mijn eigen bubbel (sorry lieve vrienden en familie! Ik beloof echt snel beterschap!).

Dat valt tegen. Ondanks, of misschien juist door alle voorbereiding had ik niet verwacht dat het als zo’n blok op mij neer zou komen. Ik kan dit gewoon, toch? Ik twijfel momenteel enorm aan mijn eigen wilskracht. En ik merk dat ik dat moeilijk vind. Ik tel de dagen af dat ik dingen af kan strepen van mijn eindeloze lijst. Dinsdag de eerste echte grote, namelijk de laatste werkdag bij mijn huidige werkgever. En god wat heb ik daar de laatste dagen/weken hard aan moeten trekken om alles rond en overgedragen te krijgen. Maar dan kan ik wel terugkijken met een goed gevoel. Want ik heb er alles aan gedaan om het zo netjes mogelijk af te ronden. Ik hoop dat het gewaardeerd wordt!

Voor nu probeer ik nog niet veel verder te kijken dan dat. Hoewel ik van nature een echte planner ben en rust krijg van alles wat ik gepland heb, merk ik dat ik momenteel echt van dag tot dag leef. Die planningen voer ik dan ook zeker uit, maar de hoeveelheid voor de komende weken overrompelt mij een beetje. Dus dan maar zo! Ook niet per se verkeerd natuurlijk, alleen even anders dan ik gewend ben.

Nog 2 weken, dan begint mijn nieuwe baan én ga ik aan de shakes! En dan kan ik heel veel achter me laten hoop ik. Voor nu, genoeg geklaagd. Op naar de komende dagen!