Ik was nog niet zolang gestart met het traject voor een maagverkleining en zocht meer informatie. Het internet vertelt zeker niet alles, of maar deels. En ik was erg benieuwd hoe het anderen afging in zo’n voortraject. Natuurlijk ken ik lieve Florentine, zij heeft zo ontzettend veel engelengeduld gehad met mijn 1001 vragen, maar zij heeft het al een tijdje achter de rug. Dus ik zocht iets meer aansluiting met vrouwen die in dezelfde fase zaten als ikzelf.
Zo ging ik aan de slag met Instagram, ik maakte een speciaal account aan en startte met het volgen van een aantal vrouwen die net zoals ikzelf aan het traject gestart waren of al geopereerd waren. Ik vind het zo fijn om dagelijks bezig te zijn met hoe (hopelijk!) mijn toekomst eruit komt te zien, maar ik besef ook dat mijn eigen kring daar misschien niet altijd op zit te wachten. Dus vind ik aansluiting in die ‘community’.
Maar! Ja sorry, die is er wel. We nemen ook onbewust elkaars manier van denken over, of een mening terwijl we die toch eigenlijk niet delen. Ik weet nog dat ik een vrouw volgde, ze postte trots een story in haar slanke(re) versie. Oprecht geïnteresseerd stuurde ik haar hoe mooi ze eruit zag en van welke kledingmaat ze af kwam en welke ze nu had. Ik was nieuwsgierig! Haar reactie was “kledingmaten zeggen helemaal niks”. Samen met een relaas over hoe maten verschillend uitvallen. En hoewel ik daar het deels mee eens bent vond ik het echt een onvriendelijke reactie.
Want ja tuurlijk bij winkel A kan je maat 38 hebben, bij een ander maat 44 en bij weer een ander is het S. Het kán inderdaad een vertekend beeld geven. Maar als je al jaar en dag een specifieke broek van een specifiek merk in maat 50 draagt en dan ineens in maat 38, guess what?!!! Dan zegt t toch wat, stomme trut. Maar goed, dat heb ik allemaal niet gezegd. En inmiddels volg ik haar ook niet meer.
Toch valt het mij steeds vaker op dat ik story’s voorbij zie komen van vrouwen die dan wat posten, dit gaat niet alleen over kledingmaten maar ook over het getal op de weegschaal of de waarde van een BMI. Daar staat dan bij “ik weet dat het niks betekent, maar..”. Daarin vind je de verstopte verontschuldiging waarin je zegt tegen vrouwen zoals die trut hierboven, dat je ze gelijk geeft ondanks dat jij het wel grappig, leuk en/of zelfs belangrijk vindt.
Waarom doen we dat? Ik zie mezelf dit ook doen hoor, maar wáárom? Waarom accepteren we niet dat iets blijkbaar wél belangrijk is voor ons en als een ander daar een andere mening over heeft. Prima, hieronder een instructie wat ze daar mee mogen doen!
Laten we alsjeblieft stoppen met excuses maken voor iets wat je belangrijk of misschien wel gewoon leuk vindt. We doen zoveel afbreuk daarmee aan onszelf. Want het is uiteindelijk die leukerd in de spiegel wiens mening het allerbelangrijkste is!
Veel liefs, Renske 