“Wat dapper van je dit en wat open en eerlijk. Ten eerste heel erg fijn en leuk om een kijkje in jouw leven te mogen nemen. Je komt soms erg hard over naar mij en sommigen van de anderen. Al had ik al wel door dat dat niet echt Renske was“.
Als iemand dat tegen je zegt is dat best confronterend. Ik ben een fanatieke supporter van Feyenoord en ben sinds een aantal jaar ook trots seizoenkaarthouder. Dit was de reactie van één van de ‘vak-kameraden’ S., toen ik hem onlangs deelgenoot maakte van mijn traject.
Ik weet dat ik zo kan zijn. Ik ben een vrouw, ik heb ook echt mijn vrouwelijkheden. Maar mijn werk en voorliefde voor voetbal maakt dat ik veel met mannen te maken heb. En zeker als je geen mooi schattig poppetje bent, maar meer ‘one of the guys’ betekent het dat je echt wel tegen een stootje moet kunnen. Dat kan ik ook, maar dat maakt dan ook dat ik automatisch mezelf stoerder op stel of mij gedwongen voel mij zo op te stellen.
Het is een keerzijde. Want wie is Renske?
Veel liefs, Renske 