Maagverkleining, Voortraject

Change of plans.. eh dates

Vandaag werd ik door een 010 nummer gebeld. En negen van de tien keer is dat het ziekenhuis. Wat ik alleen totaal niet had verwacht is dat mevr. vd W., medisch psychologe, de persoon aan de andere kant van de lijn zou zijn. Zij legde uit dat ze mij even belde omdat ze diverse berichten van D.H. had gekregen (heerlijk zo’n “case manager” die er echt achteraan gaat!), ze was een tijdje ziek geweest en daarom had zij geen tijd had gehad om het onderzoek uit te werken. Ze was nu net terug en ging dat alsnog doen en wilde dan graag een afspraak met mij plannen.

Nu is de communicatie naar mij iets anders gegaan, maar hee weetje. Ik wil het gewoon gedaan en klaar hebben. En guess what, niks geen oktober, maar gewoon maandag 6 september in de middag. Helaas schuift dat de uitslag datum wel wat op, want de informatie kan ze pas bespreken in het team als ik daar daadwerkelijk toestemming voor heb gegeven.

Dat is natuurlijk wel een beetje jammer, maar ik heb gelijk een bericht gestuurd naar m’n case manager of zij dan kan regelen dat ik die woensdag nog op de agenda sta van het team. Dan loopt dat een weekje vertraging op. Maar dat is natuurlijk te overzien. Dus toch nog even wat langer in spanning, maar hopelijk is het voor-/ ondersteuningstraject dan echt echt klaar en mogen we snel verder met de rest! Wachtlijst here we come!

Maagverkleining, Voortraject

Mystery date

Ik kan niet eens meer herinneren wanneer ik ontdekte dat ik deze afspraak had. Want wat was dát nog ver weg zeg. Maar het enige voordeel aan tijd is, dat het vanzelf verstrijkt. Hoelang het ook duurt, op een gegeven moment ben je er. En vandaag is het dan EIN-DE-LIJK zover. Mijn afspraak met de bariatisch verpleegkundige, specialisme chirurgie. De vrouw met wie ik de allereerste intake had op 17 februari ruim 6 maanden. “Zij word je case manager” was het enige wat uit mijn vele vragen kwam.

Nou, eigenlijk komt het er gewoon op neer omdat ik een extra ondersteuningstraject / voortraject moest volgen dat er net wat meer stappen bij komen kijken. De verpleegkundige; D.H. wilde gewoon alles nog even met mij doorlopen wat ik gedaan had en hoe ik het afgerond heb. “Dat bespreken we dan vervolgens ook nog met het team” En hoewel ik dat uiteraard al wist waren de bewegingstherapeut en de diëtiste erg positief. En zij sloot zich daar bij aan. Dan is het dus alleen nog wachten op de uitslag van het psychologisch onderzoek, wat nog steeds niet duidelijk is. En ik ook nog altijds niet gehoord had van een eventuele vervolgafspraak. Wel zag D.H. dat de psychologe vandaag een “administratief blok” had met mijn naam erbij.

Continuous one line drawing of group of business people having discussion  in conference room. Professional young business team is talking new project  isolated on white background. Vector illustration 2216036 Vector Art at

Hoewel het erg druk is, ga ik zorgen dat je op de lijst komt en morgen, of uiterlijk volgende week in het team besproken wordt. Je hebt nu lang genoeg gewacht.” En dat maakte dat alle eerdere twijfels die ik had rondom of het ooit nog wel goed zou komen verdwenen. Zij is bereid moeite te doen en jeetje wat voelt dát fijn zeg!

Dan is vooral de vraag of er nog wat uit het psychologisch onderzoek komt, dat ik mogelijk nog cognitieve therapie moet volgen. En of dat evt dan eerst moet of parallel met de afspraken die nog moeten volgen. Uiteraard als ik nog iets “extra’s” moet doen, hoop ik heel erg dat dat gewoon parallel mag. Maar ergens zou het nog fijner zijn als het voortraject nu gewoon klaar is! Maar zo makkelijk kom ik er vast niet mee weg.

Ik word in ieder geval uiterlijk 1 september gebeld en dan krijg ik te horen hoe nu verder. Dus nog heel eventjes wachten. Duimen jullie met me mee?! 🤞🏻🤞🏻🤞🏻

Let’s talk!, Maagverkleining, Psychotherapie, Voortraject

Mevrouwtje klaagvaak

Ik voel me soms echt mevrouwtje klaagvaak. Alleen begint het langzaamaan wat anders aan te voelen. Ik klaag nog steeds met regelmaat hoor; over werk, m’n moeheid of dingen die gewoonweg kut gaan.

Toch ga ik door. Want ermee stoppen is gewoonweg geen optie. Ik wil een gezondere en gelukkigere versie van mijzelf en daarvoor doe ik dit. En dat begint op sommige vlakken al een beetje zijn vruchten af te werpen.

Hoewel er veel gedoe is (geweest) over het slaapapparaat, heb ik besloten de therapie toch weer te hervatten. Ik voelde me steeds zó uitgeblust. En ik merk dat nu ik hem her en der weer gebruik dat ik beter in m’n energie lijk te zitten. Ik ren geen marathon, maar ik ben ook niet om 10:00 al weer klaar om terug naar bed te gaan.

Op het maagverkleiningstraject sta ik voor mijn gevoel even stil. Het wachten is op dé afspraak van 24 augustus met de obesitas verpleegkundige die mijn “case-manager” wordt. Verder staan er namelijk geen nieuwe afspraken op de agenda.

Maar de psychotherapie daarentegen is de afgelopen periode volop in gang geweest. En wat gebeurt daar ontzettend veel. Ik leer over mijzelf, mijn gedrag, wie ik nou eigenlijk ben, mijn verleden en waar ik naartoe wil.

En dat is fijn! Om die progressie te voelen! En dat wilde ik graag even delen met jullie😊😊