Vrijdag, interval wandel dag! Ik werd wakker en zag dat het droog was. Althans dat idee had ik. Eenmaal buiten gekomen kwamen we tot de ontdekking dat het miezerde. Klein beetje balen, maar miezer overleven we natuurlijk wel. En dat moet ook, want daarmee ronden we de eerste maand af!
Ik vind het eigenlijk wel een gek idee. De eerste wandelingen zag ik zó tegen op. Met veel moeite haalde ik de eerste meters. Hijgend, puffend en moe. En nu zijn we alweer een maand verder! Waarbij we (Bella gaat trouw iedere wandeling met me mee!) vandaag ons rondje hadden uitgebreid en daardoor ook nog eens voor het eerst de 2,5 km heb aangetikt! 🎉🎉 En eerlijk is eerlijk, voor heel veel mensen is 2,5 km maar een lullig afstandje.. Maar ik ben stiekem wel een heel klein beetje trots op dit mijlpaaltje.
Maar hoewel het me beter afgaat, ga ik echt iedere wandeling nog wel stuk. Niet eens per se van het buiten adem zijn. Wel van mijn brandende kuiten. Om nog maar te zwijgen over de krampaanvallen die ik in diezelfde kuiten krijg tussendoor; in de tandarts stoel, tijdens werk, als ik slaap.
Daarom heb ik afgelopen woensdag bloed laten prikken zodat m’n waarden van ferritine, ijzer, B12 én magnesium gecontroleerd konden worden. Magnesium zou je namelijk extra kunnen slikken om krampen tegen te gaan, maarja dan moet je wel even weten hoe je ervoor staat natuurlijk! En vandaag kreeg ik deze door; alle waarden waren goed. Magnesium hoort tussen de 0,66 en 1,30 zijn en die van mij zit op 0,84. Dus dat geeft ruimte om wat extra’s te slikken en mijn spieren te ondersteunen bij herstel. Nu maar duimen dat het gaat helpen, want m’n schema wordt komende week toch weer dagelijks met een minuut of 5 verlengd!
Veel liefs, Renske 