Here we go.., Let’s talk!, Maagverkleining, Woordenbrij, Working girl

Last but not least!

Onlangs vertelde ik de operationeel directeur over mijn traject. God wat vond ik dat moeilijk. Maar daarna was er ook een soort van opluchting, alsof er een zware last van mijn schouders gevallen. Maar toch niet helemaal, want er is nog één iemand over waarvan ik vind dat hij het ook verdient om te weten; de directeur. Hij is natuurlijk een druk bezet man, hij heeft een bedrijf met zo’n 80-90 man personeel. En daarnaast is hij toegewijd manager van het development team waar non-stop hard gewerkt wordt aan het product waar onze business om draait.

Voor de tweede keer vandaag loop ik zijn kamer in “nieuwe ronde, nieuwe kansen?” hij knikt terwijl hij zijn conference call afrondt. Als hij aanschuift aan de vergadertafel zegt hij “ik hoor dat je leuk nieuws hebt!”. Enigszins overdonderd hoor ik dat de operationeel directeur hem al geïnformeerd heeft. Enerzijds geeft dat een mooie ingang, anderzijds irriteert het me omdat ik het graag zelf had willen vertellen. Maar hij staat er open voor om mijn verhaal te horen, vol begrip en geduld luistert hij oprecht naar mijn verhaal. En dat is zo ontzettend fijn.

Dat maakt ook dat ik meer open kan zijn, durf te zijn. Een stukje laat zien van mijn verleden. Vertel over mijn narcistische ‘vader’ en hoe je leert te overleven en welke gevolgen dat heeft. Dan vertelt hij over zijn vrouw, zij is therapeut en werkt met kinderen. Maar de ouders worden er vaak bij betrokken omdat het eigenlijk zelden aan het kind ligt. Maar die er wel door gedupeerd raakt.

Ik vind het knap van je. We vinden je al een topper en willen je graag helpen, maar dit is iets wat je zelf moet doen. Onthoud wel, als wij iets voor je kunnen betekenen laat het dan vooral weten!” En met die woorden sluit ik die laatste deur van delen. Iedereen in mijn privé en werk omgeving die ik persoonlijk op de hoogte wilde stellen is inmiddels wel geïnformeerd.

Het is fijn om op zo’n prettige manier je verhaal te kunnen doen en te weten dat er begrip is. Dat men weet dat je dit niet zomaar doet en dat deze periode niet makkelijk voor me is. Dat maakt het net even wat makkelijker!

Here we go.., Let’s talk!, Maagverkleining, Voortraject, Woordenbrij

Lichtpuntjes ⭐️

De afgelopen paar weken waren erg zwaar. Een echte rollercoaster.. Enkele ups, maar vooral veel downs.. Het delen van mijn traject met een van mijn bazen, afspraken, interval wandelingen, tegenslagen, extreme moeheid, instortmomentjes. Het valt allemaal niet mee, eigenlijk durf ik wel te zeggen dat het best een beetje tegen valt.

Ik ben mij er oprecht van bewust dat ik dit doe voor een heel goed doel. Voor een betere, gezondere toekomst. Voor mijzelf. Renske 2.0 Maar dat maakt de momenten soms niet minder lastig.

Mijn 35ste verjaardag afgelopen woensdag was op zich wel een leuke dag. Met echt wat geniet momentjes. Maar doordat ik de hele dag op mijn benen had gestaan, achter kinderen had aangehold en heel veel weer moest ineens was ik echt HE-LE-MAAL kapot. Zo erg dat ik amper geslapen heb. Te moe om nog tot rust te kunnen komen. Daarnaast heb ik natuurlijk HMS, dus dat komt er dan ook nog bovenop. (Al moet ik bekennen dat de pijn minder erg was dan ik had verwacht!!).

Doorgaan met lezen “Lichtpuntjes ⭐️”

Fitgirl, Lifestyle, Maagverkleining, Voortraject

3×3 = bloedprikken!

Vier weken geleden startte ik met mijn allereerste interval wandeling. Helaas bleef dat bij slechts één wandeling daar ik door migraine genoodzaakt was te stoppen. De week erna begon ik vol tegenzin aan een nieuwe eerste week.

En vandaag heb ik 3 weken, 3 interval wandelingen per week afgevinkt! Ik wil enerzijds zeggen dat het makkelijker wordt, maar dat is een beetje lastig. Ja het wandelen gaat mij wellicht wel wat beter af, maar de intervallen worden hoger in frequentie en het zijn er steeds meer. Dus dat maakt het wel weer zwaarder. Dat moet natuurlijk ook, als het zo blijft als bij het begin maak ik geen voortgang en zal ik geen verbetering merken.

Doorgaan met lezen “3×3 = bloedprikken!”