Na mijn slaaponderzoek avontuur van vorige week mocht ik vandaag terug voor een afspraak met Dr. L, de longarts.
Wederom kreeg ik een shitload aan vragen, over het verleden. Maar ook over of ik rook, drink, drugs gebruik. Waar ik allergisch voor ben, huisdieren heb en zelfs wat voor een vloer er in mijn huis ligt. Na het kruisverhoor ging de arts nog naar mijn hart en longen luisteren en mijn nek/hals opmeten alvorens we de uitslag van het slaaponderzoek door zouden nemen.
Spijtig genoeg werden mijn eerdere twijfels over het slaaponderzoek alsnog bevestigd. Hij vroeg of het “klippertje” van mijn vinger was gegaan gedurende het onderzoek. Ik legde hem uit dat ik ook bij de OSAS consulent had aangegeven dat ik behalve een slechte nacht, ik heb voor mijn gevoel amper een uur fatsoenlijk geslapen, ook het idee had dat de sensor bij mijn vinger niet goed werkte. De avond ervoor voelde ik een soort elektrisch schokje, net alsof je statisch geladen bent en de sensor gaf deze keer geen licht in de ochtend in tegenstelling tot de keer ervoor.
Dr. L vertelt me dat er 2 manieren van meten zijn. Een is de luchtstroom, de ander via het “klippertje” op de vinger. daarmee gaf het onderzoek een vertekend beeld. Ik heb erg slecht geslapen en was continue bewust van het apparaat, zodoende was de luchtstroom niet het beste beeld. En het klippertje die heeft nooit gemeten, dus de andere manier van meten kon de uitkomst van de luchtstroom niet bevestigen.
En de luchtstroom was positief. Te positief. Waar de vorige keer (en vijftig kilo lichter) nog steeds 8 keer per uur mijn adem stokt, zou volgens de luchtstroom dit nu amper 3 keer zijn.
“Op zich is het geen verplichting, maar het is belangrijk om zeker te weten welke risico’s er zijn op het moment dat de ingreep door gaat. Er is altijd een risico natuurlijk, maar met de juiste informatie kan je de afweging maken of dat het risico waard is. We willen natuurlijk wel dat je de operatie overleeft”.
Met name die laatste uitspraak vond ik best wel heftig. Natuurlijk wil ik die ingreep graag. Echt heel erg graag, maar toch blijft het spannend dat er een kans is dat je niet meer wakker wordt. Dus uiteraard gaan we alle mogelijke risico’s proberen uit te sluiten.
Conclusie? In dit geval is het beter om het zekere voor het onzekere te nemen en het onderzoek zien als mislukt en deze opnieuw uit te voeren. Nieuwe poging over 2 weken…
Veel liefs, Renske 