Vandaag had ik mijn eerste intake gesprek bij het centrum voor Bariatrie. Ik heb het gesprek met de obesitasverpleegkundige. “De vragenlijst heb je erg uitgebreid beantwoord, dat zien we niet zo vaak”. Typisch, denk ik bij mezelf. Ik ben ook niet zo van dingen half doen. De vragenlijst gaan we doornemen en ik moet wat aanvullende vragen beantwoorden om te beoordelen of ik in aanmerking kom voor de ingreep. Er volgen 55 minuten waar ik buitengewoon open ben geweest, waar we praten over mijn antwoorden van de vragenlijst, mijn eetgedrag, psychotherapie, mijn mentale gesteldheid en de eerder geconstateerde slaapapneu.
Ook hebben we het gehad over of de ingreep een gastric sleeve of een gastric bypass wordt. Vaak geven ze namelijk de voorkeur aan een gastric bypass. Omdat hij vaker beter bij de situatie past, het gewichtsverlies beter is en iemand minder snel een terugval krijgt. Echter bij een bepaald BMI en omdat het grootste overgewicht bij mijn buik is, is er een kans dat ondanks dat die ingreep het beste is voor mijn situatie het buikvet dat verhindert. Dat wil zeggen dat je niet vanalles kan omgooien omdat het vet dan in de weg zit. Het punt is alleen dat daar vooraf waarschijnlijk niet zoveel over gezegd kan worden. Dan kan het zijn dat je voor een gastric bypass gaat, maar toch wakker wordt met een gastric sleeve. Maar daar zal ik later in het traject over geinformeerd worden. Eerst maar zien dat we zover komen!
De laatste vraag die ze stelde was er een die voor mij eigenlijk heel erg duidelijk is; “Waarom wil je die ingreep doen en waarom denk je dat hij voor jou succesvol zal zijn?” Doorgaan met lezen “Nog geen definitieve ja..”
Veel liefs, Renske 