Vertellen aan mensen dat ik deze stap wil maken, vind ik gek. Ook wel lastig maar vooral raar. Ik ben vrij perfectionistisch van aard, dat betekent dat ik de lat voor mezelf heel erg hoog leg, maar ook dat ik altijd heel erg bezig ben dingen goed te doen. En hoewel ik echt wel weet dat deze stap geen falen is, geeft het wel wat gemengde gevoelens. Het voelt niet natuurlijk. Maar dat is (hopelijk) een kwestie van wennen.
Hoewel straks alles vast veel duidelijker wordt in het voortraject ben ik er al echt mee bezig. De keus was er uiteraard niet van de een op de andere dag, alleen door de verwijzing wordt het nu pas echt. En dus begint het nu ook pas te bezinken. Zo heb ik afgelopen weekend beide nachten ’s nachts bijna niet geslapen maar alleen erover liggen denken. “Ga ik er wel echt voor in aanmerking komen? Wat zijn de gevolgen? Ga ik dit kunnen? Hoe gaat de rest het vinden?” Maar de vraag die me vooral bezig houdt nu is hoe ik het ga oplossen met werk. Ik werk fulltime op een IT ServiceDesk in een senior functie. Dat betekent dat mijn aanwezigheid dus vaak wel van belang is. Ik vind op vakantie gaan soms al een dingetje. Doorgaan met lezen “Work Work Work”
